این روزها ۴۰امین سالگرد می ۱۹۶۸ یا انقلاب دانشجویی در فرانسه است. انقلابی که حکومت را عوض نکرد. شارل دوگل دوباره به سر حکومت برگشت ولی تغییرات زیادی در فرهنگ و حکومت فرانسه و در نتیجه‌ی آن در جاهای دیگر دنیا بوقوع پیوست.
«انقلابی که تابوشکن، دگرگون کننده‌ی جامعه‌ی کهنه و برپا‌کننده‌ی برابری زن و مرد بود. انقلابی که طی آن تقدس خیلی‌چیزها فرو ریخت.»
« به گفته‌ی دانیل کمبندیت آزادی بیان، آزادی جنسی، آزادی تخیل و لذت بردن و بالاتر از همه برابری زن و مرد دستاورد این جنبش بود.»
این‌ها جملاتی از یکی از مقاله‌های رادیو‌زمانه در مورد این تاریخ بود. این روزها رادیو‌زمانه خیلی خوب این سالگرد رو پوشش داده و مقالات زیادی در مورد این جنبش منتشر کرده‌است. از بررسی جامعه‌شناسی گرفته تا مصاحبه با کسانی که در این جنبش حضور داشتند و خاطره‌خوانی.
دوستی سوئدی که برای گردش به ایران آمده بود می‌گفت تمام این مشکلات را ما(سوئدی‌ها) هم داشته‌ایم تا اینکه در جریان تغییرات دهه ۶۰ و پیش‌زمینه‌های آن، در یک حرکت اعتراضی زن‌ها به خیابان‌ها می‌آیند و به نشانه‌ی اعتراض همگی سوتین‌هاشون رو در‌میارن.(البته نه زیر لباس).
البته واضح هست که این تغییرات در خواستگاه بخصوص و پیش‌زمینه‌هایی که باعث آن شده است رخ داده‌اند. و این تاریخ نقطه‌ی عطف تغییرات برای آزادی در اروپا بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر