 | من بهترین فعالیت اجتماعی را رشد می‌دهم اگر ۱۰۰ نفر وبلاگ‌دار حاضر به همکاری شوند. |
لطفا نوشته‌ی زیر رو نقد کنید و تمام نظراتتون رو بگین تا تکمیلش کنیم. حتی اگه به فعالیت‌های مثل پتیشن و رله اعتقاد ندارید نظر بدید. اصلا می‌خوایم ببینیم کاربران اینترنت چقدر و چگونه می‌تونن روی جامعه واقعی تاثیر بذارن. این‌هایی که میگم ایده‌ی خام هستش:
چرا وچگونه می‌توانیم بهترین فعالیت اجتماعی را رشد دهیم؟
مدتی هستش که توی وبلاگ‌ها و سایت‌ها فعالیت‌های خوبی رو می‌بینم. بخصوص فعالیت‌های کمپین که خیلی نسبت بهشون ارادت دارم.
این بود که تصمیم گرفتم ایده‌ای که مدتی بود توی ذهنم می‌گشت رو شروع کردم:
فکر اصلی این هست که افراد در وبلاگستان و فعالان عرصه‌های اجتماعی خودشون رو به شکل یک گروه به هم پیوسته ببینن که می‌تونن در یک زندگی مجازی روی وب داخل یک کشور یا حکومت به نام مثلا وبلاگستان قرار داشته باشند که در اون هر کسی رای خودش رو داشته باشه و هر ماه یک فعالیت اجتماعی به عنوان فعالیت اصلی اعضای اون مشخص میشه. ممکنه موضوع انتخاب شده مساله‌ی اصلی فکری یک نفر نباشه و اون فرد فقط با اون موضوع موافق باشه ولی چون می‌دونه که در هفته‌های بعد نوبت موضوعاتی که برای اون اصلی هستن هم میرسه فعلا تمرکزش رو روی موضوع اصلی می‌گذاره.
وقتی یک موضوع، موضوع اصلی در وبلاگستان مشخص میشه، ابتدا رویش (brain storm) میشه بعد افراد سعی میکنن بیشتر در مورد اون موضوع اطلاع رسانی کنند و در نهایت هم با رای گیری یک یا چند کار در حوزه‌ی عملی(مثلا نامه دستی نوشتن به وزیر یا . . . ) انتخاب میشه تا افراد با میل خودشون اون رو انجام بدن. این یعنی بیشترین نتیجه با کمترین هزینه.
-----------------------------------------
پ.ن. حرف سردغدغه‌های مشترک هست و اینکه چطوری میشه نتیجه‌ی بهتر گرفت
مدتی هستش که توی وبلاگ‌ها و سایت‌ها فعالیت‌های خوبی رو می‌بینم. بخصوص فعالیت‌های کمپین که خیلی نسبت بهشون ارادت دارم.
این بود که تصمیم گرفتم ایده‌ای که مدتی بود توی ذهنم می‌گشت رو شروع کردم:
فکر اصلی این هست که افراد در وبلاگستان و فعالان عرصه‌های اجتماعی خودشون رو به شکل یک گروه به هم پیوسته ببینن که می‌تونن در یک زندگی مجازی روی وب داخل یک کشور یا حکومت به نام مثلا وبلاگستان قرار داشته باشند که در اون هر کسی رای خودش رو داشته باشه و هر ماه یک فعالیت اجتماعی به عنوان فعالیت اصلی اعضای اون مشخص میشه. ممکنه موضوع انتخاب شده مساله‌ی اصلی فکری یک نفر نباشه و اون فرد فقط با اون موضوع موافق باشه ولی چون می‌دونه که در هفته‌های بعد نوبت موضوعاتی که برای اون اصلی هستن هم میرسه فعلا تمرکزش رو روی موضوع اصلی می‌گذاره.
وقتی یک موضوع، موضوع اصلی در وبلاگستان مشخص میشه، ابتدا رویش (brain storm) میشه بعد افراد سعی میکنن بیشتر در مورد اون موضوع اطلاع رسانی کنند و در نهایت هم با رای گیری یک یا چند کار در حوزه‌ی عملی(مثلا نامه دستی نوشتن به وزیر یا . . . ) انتخاب میشه تا افراد با میل خودشون اون رو انجام بدن. این یعنی بیشترین نتیجه با کمترین هزینه.
-----------------------------------------
پ.ن. حرف سردغدغه‌های مشترک هست و اینکه چطوری میشه نتیجه‌ی بهتر گرفت
۷ نظر:
خوب توی کارهای فعلی که داره انجام میشه و هرکسی کار خودش رو می‌کنه می‌بینیم که هنوز نتیجه‌ی خوبی گرفته نشده.
نه زوری هم نیست و هر کس که دوست داشته باشه شرکت می‌کنه.هرکسی که میخواد فعالیت اجتماعی انجام بده.
حرف اصلی سر داشتن نگاه به شکل یک جامعه به دنیای کاربران هستش که می‌تونن خواسته‌هاشون رو با قدرت بیشتر و با استفاده از عقل جمعی پیش ببرن
در مورد brain storm موافقم تا حدی.
۱. خیلی گُنگ بود. اصلا نفهمیدم چی به چی میخواد بشه؟ فرقش با همین http://rele.ir چیه؟
۲. مشکلی که این وسط من بنظرم میرسه اینه که ما توی ایران هستیم... اگه مثلا موضوعی رو به بحث بذاریم که موافق سیاست‌ّای دولت مردان باشه که خوب هیچی اما اگه مخالف اون باشه مخصوصا میان و همه رو میگیرن و حبس میکنن... تازه این ماله وقتی هست که فقط بخوایم توی دنیای مجازی کار کنیم اگه واقعا کار به جمع آوری امضا یا فرستادن نامه بکشه دیگه هیچ عاقبتی قابل تصور نیست
۳. رله‌ای که توی http://rele.ir پُر کردی به مراتب گُنگ تر و نامفهوم تر از مطلب وبلاگ بود... فک نمیکنم کسی موضوع دستش بیاد تا بخواد حتی موافقت کنه
۴. چه ربطی به فمینیسم داره که برچسب اینو به این مطلب زدی
منم با نظر رضا در مورد brain storm موافقم.
و اما حرف دونده اینه که برای انجام فعالیت اجتمایی و پیش برد اهداف باید متحد بود.
و پیشنهاد دونده اینه که این اتحاد می تونه از طریق دولت الکترونیک ایجاد بشه.
ایده ی خوبیه.
ببینید مثلا توی سایت میدان چند فعالیت و پتیشن هست که می‌تونید برید ببینید که من حدس می‌زنم حداقل ۵۰٪ افراد با اینها موافق باشند. همچنین در مورد فیل.تر اینترنت هم پتیشن هست و در مورد مسائل دیگه. افراد زیادی رو می‌شناسم که با همه‌ی اینها موافقند. ولی هر کسی بسته به علاقه‌اش یکی از اینها رو که مهمتر هست انتخاب می‌کنه و روش فعالیت می‌کنه. ولی اگر مثلا این هفته هفته‌ی کار روی حضور در ورزشگاه‌ها باشه و همه‌ی کسانی که همکاری می‌کنند روی این موضوع پست بدند، این کار زودتر به نتیجه میرسه.
و به نظر من فقط کارهایی رو می‌کنیم که با این‌گونه روش‌ها میشه به نتیجه رسوندشون. مثل کمپین یک میلیون امضا، حضور در ورزشگاه، ف.یل.تر اینترنت و سان.سور کتاب
خوب آرش جان وقت انتخاب موضوع که رسید میشینیم فکر می کنیم که چه موضوعی رو میشه مطرح کرد و روش کار کرد که هم با سیاست های دولت مردها تضاد نداشته باشه و هم با دیدگاه اکثریت جامعه( منظورم دیدگاه اسلامیه).
به فرض رو موضوع ازدواج گروهی که نمیشه کار کرد(خوب تابلو که نمیشه، مگه این که دلت چوبه ی دار رو بخواد!)
من فکر می کنم سخت ترین جای کار انتخاب موضوع باشه!
چون اگه موضوع فقط یه کوچولو به اسلام ربط داشته باشه، در این صورت به بیرون کشیدن فعالیت از دنیای مجازی به محیط اطرافمون، با وجود بعضی عوامل نفوذی و خاص( مثلا بسیج و جامعه ی اسلامی ) میتونه مشکل ساز باشه!
حرف‌ها داره زیادی سیاسی میشه.
دوباره تکرار می‌کنم: منظور من فقط فعالیت‌هایی مثل فی.لترینگ، کمپین، طرح مفاسد اجتماعی، خلیج فارس، و . . . است.
منظور من از اینکه میگم با سیاست دولت مردان تضاد ندشته باشه این نیست که مثلا" موضوع در مورد رابطه ی ایران و آمریکا باشه.
سیاست که تنها شامل این مسایل نمیشه.
مثلا" همین کمپین؛ فکر می کنی چرا تا حالا فعالان کمپین نتونستن به اهداف اصلیشون برسن؟ خوب معلومه! سیاست روز اینه که قانون های کشور به راحتی و با فعالیت جمعیه یک گروه تقریبا" خاص، نباید تغییر کنه. چون این طور به نظرشون میاد که اگه این گروه به هدفشون برسن، هر ماه یه گروه بلند می شن که خواستار تغییر یه چیزی هستن، حالا نه فقط تغییر در قانون بلکه تغییر در روش حکومتی، شیوه ی آموزش در مدارس و دانشگاه ها و خیلی چیزای دیگه که مخالفان خودش رو داره.
در مورد طرح مفاسد اجتمایی، اگه منظورت طرحیه که تو این یه ساله داره اجرا میشه، اگه بخوایم اقدامی بکنیم، میان خودمون رو به عنوان اراذل و اوباش جمع می کنن میبرن!!
نیازی هم نیست که موضوع حتما" بزرگ باشه.
باید از کوچیک و بی دردسرش شروع کرد؛ وقتی اینا به نتیجه رسیدن و ما هم روش کار رو خوب یاد گرفتیم، اون وقت یه فکری واسه طرح های بزرگمون می کنیم.
راستی گفتی بیش تر چی چی نگاه کنم؟!
ارسال یک نظر