همواره مست باش

مست باش!

چارلز بودلر

باید همیشه مست باشی، تمامش همین است، این تنها راه است، تا حس نکنی بار هولناک روزگار را که پشتت را می‌شکند و تو را در مقایل زمین به زانو در می‌آورد، باید همواره مست باشی

اما مست چه چیز؟ شراب، شعر و یا فضیلت، هر طور که دوست داری، اما مست باش

و اگر گاهی بر پلکان کاخی، یا بر چمنزار سرسبز جویباری، در انزوای اندوهبار اتاقت، باز هوشیار شدی، در حالی که مستی از سرت می‌پرد یا از تو دست برداشته است، از باد بپرس، از موج، از ستاره، از پرنده، از ساعت و از هر آنچه پرواز می‌کند، از هر آنچه فریاد می‌زند، از هرآنچه می‌چرخد، از هر‌آنچه نغمه سر می‌دهد، از هر آن‌چه سخن می‌گوید. . .

بپرس که چه‌ وقت است این وقت، و باد، موج، ستاره، پرنده، ساعت به تو پاسخ خواهند داد: هنگام مستی است، پس برای آن‌که برده‌ی جور زمانه کشیده نباشی، مست باش، همواره مست باش! مست شراب، شعر یا فضیلت، هر طور که دوست داری

Enivrez-vous

Charles Baudelaire

Il faut être toujours ivre. Tout est là : c'est l'unique question. Pour ne pas sentir l'horrible fardeau du Temps qui brise vos épaules et vous penche vers la terre, il faut vous enivrer sans trêve.

Mais de quoi ? De vin, de poésie ou de vertu, à votre guise. Mais enivrez-vous.

Et si quelquefois, sur les marches d'un palais, sur l'herbe verte d'un fossé, dans la solitude morne de votre chambre, vous vous réveillez, l'ivresse déjà diminuée ou disparue, demandez au vent, à la vague, à l'étoile, à l'oiseau, à l'horloge, à tout ce qui fuit, à tout ce qui gémit, à tout ce qui roule, à tout ce qui chante, à tout ce qui parle, demandez quelle heure il est et le vent, la vague, l'étoile, l'oiseau, l'horloge, vous répondront : « Il est l'heure de s'enivrer ! Pour n'être pas les esclaves martyrisés du Temps, enivrez-vous ; enivrez-vous sans cesse ! De vin, de poésie ou de vertu, à votre guise. »